Dag 24 Castell del Piano - Lago del Bolsena
14 mei 2017 - Issinger Weiher, Italië
Rome komt in zicht, na opnieuw een zware etappe via allerlei prachtige kleine dorpjes zijn we nu op onze camping aan het Lago di Bolsena. Vanmorgen omstreeks 08:30 uur vertrokken van camping Amiata in Castell del Piano. De camping die jammer genoeg zijn beste tijd heeft gehad. Hetzelfde ook met onze vorige camping Le Soline in Casciano. De eigenaren een zeer vriendelijk en gastvrij oud echtpaar heeft geen opvolging. Er is een prachtcamping van te maken (ik vertrek). Als je binnen komt bij de receptie heeft de tijd echt stil gestaan. Onvoorstelbaar wat een enorme berg papierwerk. Honderden kaarten, mappen en documenten. Er was geen tafel of kast waar nog iets bij in kon. Er lag papierwerk vanaf 1972 toen zij samen begonnen zijn met de camping. De camping koste ons voor vier personen, vier tenten en vier Birra Moretti € 48,50. Als zuinige Nederlanders gaf ik € 1.50 fooi. Ik wist niet wat me overkwam, ze waren dankbaar voor de fooi. Het fooien geld ging echt in een oude knip waar niets meer bij in kon. Dit ging een keer per jaar naar de missie. De tijd heeft er echt stilgestaan. Zoals elke dag begonnen we met een klimmetje naar het volgende plaatsje Arcidosso op 2 km. Hier stonden ongeveer 75 Ferrari’s prachtig om te zien op dat moment. Wij gingen na inslaan van eten in de plaatselijke supermarkt voor de eerste uren op pad. En natuurlijk klimmen, 200 meter 12% en 1,5 km 8% een leuke start. Halverwege een enorm kabaal achter ons en jawel de Ferrari kolonne kwam er langs. We wisten inmiddels dat Italianen rijden als gekken maar dit brak echt alles. De laatste serie van 20 auto's moest aansluiting vinden bij de eerste groep. Onvoorstelbaar wat voor snelheden, kabaal en risico’s voor overige weggebruikers waaronder wij. Na dit incidentje fietsen we door veel prachtige dorpjes. Op een locatie waarschijnlijk Castell Azzara hadden we werkelijk een uitzicht over de gehele omgeving. Schitteren het mooiste totaaluitzicht tot dit moment. Zo ging het de gehele dag door. De verschillen in de omgeving wisselen elkaar in snel tempo af. Hans Reitsma schrijft op zijn pagina, is alles is geel van de Brem. Het was voor ons de zoveelste zware dag maar ondertussen wel lekkere temperaturen en DROOG. Vandaag waren we allemaal aan het eind van de dag leeg. Voedsel is op, spieren zijn moe, geest laat het afweten. Wat wil je na 84 km klimmen en dalen met warm weer. De hellingen zijn niet te vergelijken met onze regio of het Sauerland. Alles is extreem. We hadden voordien gekozen voor de mooiste maar zwaarste route van Reitsma. De Toscane route. Voor ieder aan te bevelen die voldoende conditie heeft, echt zwaar en zeker als het warm wordt. We hebben er totaal geen spijt van maar wel onderschat. De zwaarte komt natuurlijk ook doordat wij van de adviesroutes van Hans Reitsma afwijken en in de Toscane soms twee routes in een dag te fietsen. Het is tot nu een prachtige onderneming met vier fietsvrienden en het einddoel Rome komt in zicht. Nu een hapje eten en de route voor morgen bepalen. Misschien hebben we nog een mogelijkheid om een rustdag te nemen. Dit zou prachtig zijn om even te herstellen.
Voor de vogelaars een Dwergooruil, een Buizerd en zoals elke dag de Hop vaak gezien.
Namens allen Henk
Dat is voor jullie zeker waar.
Veel succes verder en dan. . . . genieten in en van Rome.
Knap dat jullie dit gedaan hebben. Groet,n oet Twente.
Sterkte en succes heren met de laatste lootjes.
Dwergooruil alleen gehoord of ook gezien?
Dikke kus
Dikke kus
Toevallig kwam ik op 21 april op de Facebookpagina van Jan en zag dat jullie een hele mooie fietstocht gingen maken naar Rome. Sindsdien volg ik jullie. Wat doen jullie het goed en wat een uithoudingsvermogen! Leuke en mooie reisverslagen. Op de mooiste plekjes zijn jullie geweest, veel waren voor mij herkenbaar.
Van de vogels heb ik niet zo heel veel verstand, maar toch leuk om te weten dat het per regio kan verschillen welke vogelsoorten je tegenkomt.
De 24e dag zal ook wel heel bijzonder zijn geweest, wanneer je ineens zoveel Ferrari 's bij elkaar ziet en ze dan ook nog voorbij hoort komen (scheuren). Tja, dat maakt het Italiaanse plaatje wel compleet.
Na de vermoeiende klim van gisteren, hebben jullie in ieder geval kunnen genieten van het ontzettende mooie uitzicht.
Genieten jullie nog maar even van de laatste kilometers naar Rome. Blijven jullie nog een aantal dagen in deze mooie stad? Ik zal het wel gaan missen, wanneer er geen mooie reisverhalen meer verschijnen.
Jan hoe is het met jouw pols gegaan? Heb je er geen pijn aan gehad?
Henk, Jos en Stef ken ik niet, maar Jan ken ik uit een ver "grijs" verleden. Mijn dochter Amanda zat bij hem op De Imenhof. Wij zijn mekaar uit het oog verloren, nadat wij naar Duitsland zijn verhuisd.
In ieder geval wens ik jullie nog heel veel fietsplezier en een fijne tijd in Rome, tenminste als jullie hier nog een paar dagen blijven. Hoe gaan jullie weer terug?
Groetjes van Tina en ook van Amanda