Dag 15 Cadillac 22 - 05 147 km
22 mei 2015 - Cadillac, Frankrijk
De dag van de waarheid. Even direct ter zake. Onze paspoorten zijn terug en waren op de camping welke we direct gebeld hebben. Ook Kees heeft deze camping gebeld. Echter vandaag zag een medewerker op het campingbureau ze liggen. Maakt niet uit we zijn blij dat ze terug zijn. Kees heeft veel moeite voor ons gedaan en nu worden de paspoorten opgestuurd naar een camping in Spanje waar we ze volgende week ophalen. Het was me het dagje wel. Veel gezien prachtige route door zowel cultuur als door oude bossen. We begonnen vandaag met een fikse klim van 1,5 kilometer om uit het dal van de camping te komen. Eenmaal boven lange mouwen Jack aan het was koud. Via een prachtige route over een heuvelrug waarbij schitterende vergezichten zowel links als rechts zijn we via de D19 in Montignac aangekomen. Vandaar via de D78 naar Aubeterre. Een route met continu mooie vergezichten. Daarna kwamen we via Auteberre sur Drone in St Aulaye. Een prachtige schone opgeknapte Franse plaats. Wel viel ons op dat hier veel Engelsen waren. Na deze plaats via prachtige wegen en mooie loofbossen richting Montagne. Vanaf hier beginnen de wijnvelden van St. Emileon. Wat opviel dat vanaf hier boven de wijnvelden veel Zwarte Wouwen aanwezig waren. Op een gedeelte vier gelijktijdig. Wanneer je in deze tijd van het jaar tussen de wijnvelden doorfietst moet je je afvragen is de wijn die we drinken nog wel gezond? Onvoorstelbaar hoeveel ze vandaag met dit mooie weer aan gifspuiten waren. We wachten soms om een oversteek langs een wijn veld te maken. Een vieze zoete geur van spuitstof. Misschien is biologische wijn nog niet zo een gek idee als je dit ziet. Eenmaal aangekomen in St.Emilion weet je niet wat je ziet aan luxe winkels en sluiterijen. De een nog mooier en luxer dan de ander. Parkeerplaatsen vol met bussen en bezoekers. In St.Emelion hebben we nog leuke foto’s geschoten welke natuurlijk nog volgen. Na een lang bezoek aan deze mooie plaats hebben we koers gezet naar onze overnachtingsplaats Cadillac. Redelijk op tijd na een lange rit van 118 km zijn we hier aangekomen. En daar begon het. Camping gesloten. Dan maar vier kilometer terug daar hadden we een bord zien staan. De afslag genomen en nog vier kilometer KLIMMEN echt een verschrikkelijk stijl stuk. Eenmaal aangekomen bleek dit een dagcamping te zijn. We hebben een duur blikje cola gehaald en opnieuw richting Cadillac. Er bleek in de buurt nog een camping te zijn maar in een plaatsje 3 kilometer terug in Loupiac. Daar waren we al eerder geweest maar gezien er geen borden meer stonden terug gefietst. Nu kregen we te horen klopt maar je moet over de berg. Weer een ontzettend steile berg op kleinste verzet voor grootste achter 4 km op de teller en er kwam geen eind aan. Eindelijk aangekomen bleek dit een boerencamping te zijn die nog voldoende plaats hadden. We zijn hier gebleven maar je kon er niets drinken of eten. Na veel vragen konden we van de boer een fles witte wijn kopen. We hadden nog pain choklat en pain rasien waarna we toch iets hebben gegeten. Morgen maar gelijk naar de Boulangerie. Hier brood halen verder doen we morgen inkopen want we duiken Les Landes in en verhalen geven aan dat er op die lange saaie bosstukken weinig of niets te koop is. Voor de vogelaars.
Acht zwarte wouwen. Drie Rode Wouwen. Zes keer een Hop en 4 Vale Gieren bij Cadillac. Tot een volgende keer ps nu echt een appeltje voor de dorst.
Grtz
Kees
Na al die verhalen over verschrikkelijke klimmetjes (goed dat jullie niet de oostelijke Sweermanroute hebben gevolgd) volgt nu een 200 km lang stuk vlak land. Tenminste ik vind het vlak in Les Landes.
Rechte wegen, weinig dorpjes, geen steden en alleen maar dennenbomen. Overigens, in Cadillac zijn in het Hospital Psychiatrique twee originele slaapplekken voor pelgrims. Ook nu nog in gebruik. Enigszins Spartaans, dat wel.
En dan de somport. Ik hoop dat jullie mooi weer treffen want dan zullen jullie genieten van de klim. Althans als je geen punt maakt van een lange klim. Met soms flinke hellingen. En dan de afdaling naar Jaca. Prachtig. En geniet ook van het cultuurverschil. Binnen een paar uur ben je van een klein Frans dorpje in een echte Spaanse stad. Met siesta, tapas, vino tinto, cerveza, een albergue voor de peregrino en een prachtige kathedraal met dito museum. Gaat dat zien. En er is een best aardige camping.
Peregrinos, Buen Camino
Wat staan die tenten ver uit elkaar !
Last van het gesnurk van je compaan na het nuttigen van de droge witte Emilions ? Ja, ja... het echte (klim)werk is begonnen... Er gaan nog wel enkele kilootjes af voordat je je pelgrim credential in ontvangst kunt nemen. Bruin gebrand en met een goddelijk lijf kom je straks in Losser terug. Man,man man wat ben ik jaloers !!
De klim naar de boerderijcamping in Loupiac kan ik me nog goed herinneren, was behoorlijk pittig. Heb daar in 2010 ook gestaan met een medepelgrim uit Enschede die ik voor vertrek reeds kende uit de sportschool, wij waren toen de enige bezoekers. Weet nog goed dat wij de volgende ochtend bij boer op de deel aan een grote tafel ons brood hebben opgegeten waarbij wij van hem koffie kregen die hij had gezet in een steelpannetje. Misschien doet hij dat nog wel als je hem morgenvroeg vraagt of hij koffie heeft. Aardige oude baas trouwens. Morgen in het begin nog een paar klimmetjes en daarna helemaal vlak met oneindig lange wegen.
Bon Camino.
Les Landes met de auto doorgaan is saai, maar op een fiets zie je natuurlijk veel meer, dus ik ben benieuwd hoe jullie dat ervaren. Sterkte maar weer, zo heel gemakkelijk lijkt het mij allemaal niet. Eln geniet.
Denekamp
Dat je goed kon fietsen en alle vogels kende,dat wist ik.maar ook schrijver bent,dat is nieuw voor mij.prachtig
Veel genieten en goede reis verder.groet
Het lijkt mij een hele belevenis wat jullie meemaken en ik kan zeggen dat ik wel een klein beetje jaloers ben op jullie en zeker trots.
Stef en Henk nog veel fietsplezier en de groeten uit Kottelperendorp