Dag 27 Villar de Mazarife 03 - 06 98 km

Opnieuw een warme dag volgens de berichten van gisteravond. De nacht redelijk geslapen, maar een klooster van de zusters van benedictijnen hebben wel een klok die elk kwartier opbouwend van een naar vier slagen de klokken luid. Dan extra vier keer vijf minuten voor het volle uur. En tenslotte op het volle uur de tijd die het is. Tussendoor het geklepper van de ooievaars. Een betere mix kan een pelgrim/vogelaar niet krijgen. Na het door ons bestelde ontbijt bij de zusters kregen we honger. Schijnbaar mogen zij in de ochtend niet eten en praten. Twee cupcakes en één kopje koffie, bij navraag voor een tweede werd er met het hoofd geschud. Hetzelfde als gisteravond we praten nog na over de indrukken van de afgelopen dag. Er werd op de deur geklopt, sstttt. Dus na het ontbijt snel starten en na 10 kilometer bij een Albergue een stevig ontbijt besteld waar we wel op konden fietsen. Direct bij het verlaten van Sahagun reden we onder een prachtige stadsboog door gevolgd door opnieuw een historische boogbrug. Via een ontzettend saai gedeelte van de Camino de Santiago reden we richting Leon. Eerst over de 102 en bij het viaduct Calzada del Coto ging het over een prachtige weg parallel met de wandelaars naar Bericanos del Real Camino. Langs deze weg staan ontelbaar veel nieuw aangeplante Plantanen, ik denk voor schaduw maar hier hebben we nu niets aan. We hebben vandaag heel wat bidons met water gedronken, teven met regelmaat een stop voor een colaatje.  Bericanos is een gehucht maar wel hier ons prima  ontbijt gehad. Net op tijd, de honger kwam al opzetten. Na deze tussenstop ging het naar Mansilla de Las Mullas. Maar net buiten Bericanos del Real Camino riep er iemand, hallo Lossernaren. Een bekende stem en ja hoor Johan en Paula. Opnieuw even een gedeelte samen gefietst en bijgepraat. Na een paar kilometer zijn we verder gegaan gezien de tempo verschillen tussen vier personen nogal wisselt. Een plaats met enig leven. Hier worden de wandelpelgrims de weg door de stad gewezen dmv prachtige Jakobsschelpen van brons in het wegdek. Ook hier de kerk gesloten en maar een foto van een pelgrim voor de kerk gemaakt. Wederom gevolgd door een saai gedeelte tot na Villanueva de las Manzanas LE 512. Hierna kwam voor ons een aantal prachtige kilometers langs de spoorbaan richting Vega de Infanzones. Veel begroeiing, opnieuw prachtige bermen. Zie video. Bij een grote stalen baily brug over de rivier de Rio Esla hebben we even onder de brug in de schaduw naast het hard stromende water een kop koffie gezet. Dit was een leuke locatie op onze route. Na deze onderbreking kwamen we snel terug in de saaie omgeving en achterstallige dorpen. Voor Leon was het even zoeken gezien er veel nieuwe wegen waren en we wel via de juiste route de stad in wilden. In een tijdsbestek van 2 km fietsen kom je in een totaal andere wereld dan waar je de afgelopen kilometers was. Wat een drukte in deze mooie stad. Ontzettend veel te zien maar tevens wat warm. Het was twaalf uur en de temperatuur aanduiding in de stad gaf al meer dan 30 graden aan. We hebben ruim drie uur de stad bekeken en besloten om een rustige Albergue buiten Leon te nemen. De gehele weg zie je ze overal en nu nergens. Dit komt natuurlijk doordat de wandelroute niet meer gelijk opgaat met de fietsroute. Na een twintigtal kilometer en drie klimmetjes van 7% kwamen we in Villar de Manzarifa. De eerste Albergue was vol de tweede genoemd Elrefugio De Jesus had plek. Hier slapen we nu voor € 5,00 pp. Geen luxe maar alles aanwezig incl. een trage WiFi maar hij werkt wel. Zo dadelijk even het dorpje bekijken en op tijd slapen. Morgen misschien de klim naar de Cruz de Ferro. Een pas op een hoogte van vijftienhonderd meter. Afhankelijk van het tijdstip, conditie en temperatuur. Anders een dagje later. Hierbij verlaten we tevens de vlakkere delen van de Camino en gaan voor de rest van de route opnieuw voor  Berggeiten  spelen. Tot een volgend verslag.